Octan glatirameru

kategorie: Leczenie/Leki immunomodulujące

Octan glatirameru

Mechanizm(-y) działania octanu glatirameru u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym nie jest (nie są) w pełni wyjaśnione. Uważa się, że produkt działa poprzez modyfikację procesów odpornościowych, które obecnie uważa się za odpowiedzialne za patogenezę stwardnienia rozsianego. Hipotezę tę potwierdzają wyniki badań doświadczalnych na zwierzętach, u których wywołano eksperymentalnie alergiczne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego (ang. Experimental Allergic Encephalomyelitis – EAE). Zaburzenie to można wywołać u zwierząt różnych gatunków poprzez immunizację przeciw materiałowi z ośrodkowego układu nerwowego, zawierającemu mielinę. Choroba ta stanowi model eksperymentalny stwardnienia rozsianego. Badania na zwierzętach oraz na pacjentach ze stwardnieniem rozsianym wskazują na to, że po podaniu octanu glatirameru dochodzi do pobudzenia swoistych supresorowych komórek T i ich pobudzenia w tkankach obwodowych.

We wszystkich badaniach klinicznych, reakcje w miejscu wstrzyknięcia były najczęstszymi reakcjami zgłaszanymi przez większość pacjentów przyjmujących produkt. W badaniach z grupą kontrolną liczba pacjentów zgłaszających te reakcje co najmniej raz, była większa wśród pacjentów przyjmujących produkt octan glatirameru (82%) w porównaniu do grupy placebo (48%). Do najczęstszych reakcji miejscowych należały: rumień, ból, stwardnienie tkanek, świąd, obrzęk, zapalenie i nadwrażliwość. Wykazano korzystne działanie octanu glatirameru w porównaniu do placebo pod względem wyników badania metodą rezonansu magnetycznego (ang. Magnetic Resonance Imaging, MRI) u pacjentów z nawracającą postacią stwardnienia rozsianego (ang. relapsing-remitting multiple sclerosis).

Najczęściej występujące skutki uboczne (>1/10)

  • reakcje w miejscu wstrzyknięcia,

  • ból w klatce piersiowej,

  • objawy grypopodobne,

  • astenia,

  • ból pleców,

  • ból głowy,

  • ból,

  • kołatanie serca,

  • rozszerzenie naczyń

  • zaparcie, biegunka, nudności,

  • ból stawowy,

  • niepokój,

  • depresja,

  • zawroty głowy,

  • zwiększone napięcie mięśniowe

  • duszność

  • wysypka,

  • pocenie się

 

Niemniej jednak, nie stwierdzono korzystnego wpływu na progresję zaburzenia sprawności u pacjentów z postacią nawracającą stwardnienia rozsianego.
Nie ma dowodów na to, że octan glatirameru ma wpływ na czas trwania lub nasilenie nawrotu.
Obecnie nie ma danych wskazujących na celowość stosowania leku u pacjentów z postacią pierwotnie lub wtórnie postępującą (ang. primary/secondary progressiye multiple sclerosis).

 

 

* na podstawie ChPL (Copaxone)