Pod nazwą „witamina E” kryje się tak naprawdę związek występujący w postaci ośmiu substancji (czterech tokoferoli oraz czterech tokotrienoli). Ta złożona witamina słynie z właściwości antyoksydacyjnych (przeciwutleniających) ponieważ skutecznie zwalcza wolne rodniki powodujące choroby oraz odpowiadające za proces starzenia. Jest także sprzymierzeńcem układu odpornościowego oraz układu nerwowego, za sprawą właściwości ułatwiających komunikację między neuronami – co stanowi kluczową kwestię w temacie stwardnienia rozsianego. Choć witamina E występuje w ośmiu formach, najwięcej uwagi poświęca się alfatokoferolowi oraz gamma-tokoferolowi. Obydwie możemy znaleźć w żywności, a alfa-tokoferol najczęściej występuje w składzie suplementów. Zalecane dzienne spożycie witaminy E także dotyczy alfa-tokoferolu, a jego wartość to 15 mg.

W poszukiwaniu skutecznych sposobów zapobiegania i leczenia SM, naukowcy badali wpływ niektórych leków i substancji naturalnych na neurony. Badania na myszach wykazały, że suplementowanie alfa-tokoferolem osobników z niedoborem witaminy E, (którym brakowało także białka odpowiadającego za przyswajanie i dystrybucję witaminy E w organizmie), skutecznie podnosiło poziom tej witaminy w mózgu. Według tych samych badań, niedobór witaminy E związany był z zakłóceniem działania komórek Purkiniego w móżdżku, co skutkowało problemami z koordynacją ruchową oraz funkcjonowaniem mózgu. Gdy badacze podawali myszom suplementy z witaminą E, ich motoryka oraz funkcje mózgowe wracały do normy. Na tej podstawie naukowcy uznali, iż suplementacja alfa-tokoferolem może stanowić skuteczną interwencję w chorobach neurologicznych takich, jak SM.

Inne badania sprawdzające wpływ witaminy E na osoby z SM obejmowały 88 pacjentów z postacią rzutowo-remisyjną choroby, przyjmujących interferon beta. Po dwóch latach badacze przedstawili następujące wnioski: podczas kuracji interferonem beta, każdy wzrost poziomu alfatokoferolu o 10 µmol/L obniżał prawdopodobieństwo nowych zmian o prawie 37%. Naukowcy wiążą zatem wzrost stężenia witaminy E u pacjentów przyjmujących interferon beta ze zmniejszeniem aktywności choroby.

Badania przeglądowe innych autorów potwierdzają, że witamina E posiada biologiczne właściwości, które mogą być istotnym czynnikiem ingerującym w patogenezę SM. Oprócz ochrony komórek przed wolnymi rodnikami, witamina E uczestniczy w wytwarzaniu substancji przeciwkrzepliwych, przeciwdziała zakrzepom, pomaga utrzymać odpowiednią przepuszczalność błon komórkowych, chroni czerwone krwinki, bierze udział w ekspresji genów oraz wspomaga prawidłową pracę mięśni, a także chroni wzrok. Jest zatem ważnym sprzymierzeńcem ludzkiego organizmu.

Źródła:

http://www.emaxhealth.com/1275/studies-show-vitamin-e-has-role-ms-symptoms-and-treatment,

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/witamina-e-wlasciwosci-izaststosowanie-witaminy-e_35831.html