Interferony

kategorie: Default/Leczenie/Leki immunomodulujące

Interferony (leczenie immunomodulujące)

Dotychczas nie wynaleziono leku na stwardnienie rozsiane. Wszystkie terapie stosowane przy SM mają za zadanie spowolnić lub zatrzymać rozwój choroby długofalowo. W postaci łagodnej i rzutowo-remisyjnej pacjentom podaje się dwa rodzaje leków immunomodulujących – interferon-β i octan glatirameru.

Co to jest immunomodulacja?

Immunomodulacja to proces wywołany za pomocą leków, wpływający na układ odpornościowy w taki sposób, aby pobudzić go do działania lub wyciszyć jego nadmierną aktywność. W stwardnieniu rozsianym wyolbrzymiona reakcja autoimmunologiczna niszczy osłonki mielinowe, zatem zadaniem preparatów jest stłumienie odpowiedzi układu na nieznane czynniki powodujące SM.

Zastrzyki immunomodulujące

Istnieją dwie substancje przeznaczone do zatrzymywania postępu SM, jednak mechanizm działania żadnej z nich nie jest znany. Wydaje się, że zmniejszają odpowiedź autoimmunologiczną i zapobiegają nawrotom lub znacząco obniżają częstotliwość rzutów.

Interferony*

Interferony są białkami produkowanymi przez organizm, które ułatwiają obronę przed atakami na układ immunologiczny, takimi jak zakażenia wirusowe. Do najczęstszych działań niepożądanych należą:

  • objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze, bóle stawów, złe samopoczucie, pocenie się, ból głowy lub bóle mięśniowe. Objawy te można złagodzić, stosując paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen.

  • reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Do objawów mogą należeć zaczerwienie, obrzęk, przebarwienie, stan zapalny, ból, nadwrażliwość, uszkodzenie tkanki (martwica). Patrz „Ostrzeżenia i środki ostrożności” w punkcie 2, aby uzyskać więcej informacji oraz wskazówki dotyczące postępowania w przypadku wystąpienia reakcji w miejscu wstrzyknięcia. Można je zmniejszyć przez zastosowanie automatycznego wstrzykiwacza. Aby uzyskać więcej informacji, należy zapytać lekarza prowadzącego, farmaceuty lub pielęgniarki.

 Poniżej wymieniono działania niepożądane zgłoszone na podstawie raportów z badań klinicznych z zastosowaniem interferonu beta-1b.

Bardzo częste działania niepożądane obserwowane (mogą dotyczyć więcej niż 1 osoba na 10) w badaniach klinicznych z zastosowaniem leku (częściej niż po stosowaniu placebo). Lista zawiera również często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 osoba na 10), ale istotnie związane ze stosowanym leczeniem.

  • zakażenie, ropień,

  • zmniejszenie liczby krwinek białych, powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia),

  • zmniejszenie stężenia cukru we krwi (hipoglikemia),

  • depresja, lęk,

  • ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, migrena, uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje),

  • zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia,

  • ból ucha,

  • nierówne, szybkie bicie lub pulsowanie serca (kołatanie),

  • zaczerwienienie twarzy i (lub) uderzenia gorąca na twarzy spowodowane rozszerzeniem naczyń krwionośnych (rozszerzenie naczyń), podwyższenie ciśnienia krwi (nadciśnienie),

  • katar, kaszel, chrypka spowodowane zakażeniem górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, nasilony kaszel, duszność,

  • biegunka, zaparcie, nudności, wymioty, ból brzucha,

  • zwiększenie aktywności we krwi enzymów wytwarzanych przez wątrobę (zostanie wykazane w badaniach krwi),

  • zaburzenia skóry, wysypka,

  • sztywność mięśni (wzmożone napięcie), bolesność mięśni (mialgia), osłabienie mięśni (miastenia), ból pleców, ból w kończynach, jak bóle palców rąk i nóg,

  • zatrzymanie moczu, obecność białka w moczu (zostanie wykazane w badaniach moczu), częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, nagłe parcie na mocz,

  • bolesne miesiączkowanie, zaburzenia miesiączkowania, obfite krwawienie z macicy (krwotok maciczny), zwłaszcza pomiędzy miesiączkami,

  • impotencja,

  • reakcja w miejscu wstrzyknięcia (w tym zaczerwienienie, obrzęk, przebarwienie, zapalenie, ból, reakcja alergiczna, patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”), przerwanie ciągłości skóry i uszkodzenie tkanek (martwica) w miejscu wstrzyknięcia (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”),

  • objawy grypopodobne, gorączka, ból, ból w klatce piersiowej,

  • gromadzenie płynu w ramieniu, nodze lub twarzy (obrzęki obwodowe), brak/utrata siły (osłabienie), dreszcze, pocenie się,

  • ogólne złe samopoczucie.

 

Wykazano, że interferon beta-1b zmienia odpowiedź układu immunologicznego i ułatwia zmniejszenie aktywności choroby.

 

* na podstawie ChPL (Extavia)