Terapie alternatywne

kategorie: Default/Leczenie/Leczenie alternatywne

Pomimo ostatnich postępów w terapii, stwardnienie rozsiane pozostaje chronicznym schorzeniem powodującym niepełnosprawność, na które nie znamy leku. Badania wykazały, iż coraz więcej osób zawierza zdrowie alternatywnej medycynie i terapiom uzupełniającym. Ponadto, osoby cierpiące na chroniczne schorzenia różnego rodzaju sięgają do tej kategorii lecznictwa częściej niż inni (populacja generalna). Kilka publikacji wykazuje wybór terapii alternatywnych oraz uzupełniających przez pacjentów cierpiących na SM. Niewielu neurologów wykazuje jednak zainteresowanie medycyną alternatywną. Uzasadniają to przede wszystkim brakiem naukowych dowodów na skuteczność takich metod przy leczeniu objawów stwardnienia. Skupiają się oni bowiem jedynie na silnie nagłośnionych rodzajach terapii, które często są drogie, dziwaczne lub nawet niebezpieczne. Lekarze odradzając tego typu metody kierują się tym, aby nie narażać pacjentów na niepotrzebne ryzyko i wydatki. W rzeczywistości jednak takie negatywne stanowisko nie jest zasadne.

Prawdziwy obraz terapii alternatywnych i uzupełniających kształtuje się nieco inaczej. Poza opiniami pojedynczych jednostek korzystających z metod CAM (complementary and alternative medicine) nie posiadamy istotnych naukowo informacji dotyczących ich wpływu na przebieg SM. Brak publikacji wcale nie oznacza jednak, że terapie alternatywne nie przynoszą wielu korzyści. Istnieje ogromna trudność w gromadzeniu danych, pozwalających stwierdzić które metody działają, a które nie.

Terapie alternatywne i uzupełniające możemy zdefiniować jako terapie niekonwencjonalne, które stosowane są oprócz (komplementarnie) lub zamiast (alternatywnie) medycyny konwencjonalnej. Wśród tego rodzaju metod wyróżniamy kilka kategorii: pełne systemy medyczne (np. tradycyjna medycyna chińska, Ajurweda, homeopatia, czy naturopatia), terapie o podstawach biologicznych (np. diety, zioła, suplementacja witaminami, minerałami itp.), terapie ciała i umysłu (np. medytacja, modlitwa, relaksacja, hipnoza, joga, tai-chi itp.), praca z ciałem (np. chiropraktyka, masaże, refleksologia) oraz terapie energetyczne (reiki, johrei, magnetoterapia).

Wbrew przytoczonemu przekonaniu neurologów, najczęściej stosowane przez pacjentów z SM terapie alternatywne i komplementarne są niedrogie i nie niosą za sobą wysokiego ryzyka. Są to na przykład specjalne sposoby odżywiania, suplementy diety, terapie ziołowe, czy terapie ciała i umysłu, takie jak joga lub medytacja. Z pewnością są jednostki z SM, które niewłaściwie podejmują decyzje dotyczące stosowania terapii CAM, jednak znaczna większość chorych jest rozsądna w swym podejściu i decyzjach. Istotne jest więc, aby zamiast ignorować ten rodzaj terapii lub z góry przyjmować negatywne nastawienie, neurolodzy byli lepiej poinformowani w tej dziedzinie, by móc służyć radą chorym.

Źródło: Cohen J., Rudick R., Multiple Sclerosis Therapeutics, Informa UK Ltd, 2007, s.705-706.